Totaal ingeburgerd!

Jaja, na 4 dagen ons hier stil gehouden te hebben, zijn we er weer. En nu natuurlijk niet denken dat wij hier ook stil gezeten hebben. Integendeel, wij hebben deze dagen juist heel veel gedaan. Dinsdag verliep eigenlijk heel rustig. We zijn ` s morgens weer naar school geweest. Daar hebben we weer wat lessen bijgewoond. Het is lastig dat je de kinderen niet kunt verstaan, maar met een knipoog, een glimlach en een knikje kom je best ver. De kinderen hebben hele verhalen tegen je. Weten zij veel dat jij geen Roemeens kunt. Maar dat geeft niet hoor. Als je ze maar een luisterend oor biedt, dan is het genoeg. En ondertussen helpen we een beetje mee met de gymlessen. Want het is toch best lastig, wanneer je een groep van 50 gillende kinderen in de gymles krijg. En die kinderen zijn dan ongeveer 6 jaar oud. En wat vind de leerkracht hiervan? '6 jaar is nog veel te jong om naar school te gaan!' Oke, in Nederland gaan de kinderen al met 4 jaar naar school en ja, ze krijgen dan ook gym. Maar dat zeggen we maar niet, want hoe maak je dat duidelijk met handen en voeten ;)
We mochten weer om 12 uur naar ons huisje terug, want we zouden om 1 uur in het Julia Home mee eten. Het is lastig te omschrijven wat we gegeten hebben. Het waren een soort bolletjes deeg, met van alles er door heen, zoals aardappels. En in het midden zat een pruim. Het was best apart, maar goed te eten. Op tafel stond nog kaneel en een sausje wat je er over kon doen. Met kaneel werd het nog lekkerder, maar dat sausje gaf er een Roemeense smaak aan. Het was bedoeld als warm eten, maar het was wel koud. Ergens in de ochtend had de kok het wel gekookt, dus het was een keer warm geweest.
Daarna hebben we lekker genoten van een wandeling door Oradea. Vlak in de buurt ligt een mooi parkje. In het park is veel groen en er staan veel banken. We liepen ook langs verschillende gebouwen. Wat staan er prachtige gebouwen, maar wat zijn ze verwaarloosd. Dan is de armoede wel goed te zien. We hebben het niet gezien, maar de bankjes in het park worden `s nachts denk veel gebruikt als slaapplek voor de daklozen. Dat is echt zo triest. Dan ben je dankbaar met alles wat je hebt..
Van deze wandeling hebben we wel genoten. Het is nog steeds prachtig weer. `s Morgens wel erg koud, maar `s middags schijnt de zon volop.

Op woensdag zijn we weer naar de school gegaan. Steeds meer kinderen herkennen ons, dus in de wandelgangen wordt er ook steeds meer gedag gezegd. Dat is leuk. We verstaan elkaar niet, maar we begrijpen elkaar wel.
De docent vroeg aan ons of we een les wilden overnemen. De les hadden we vandaag al een paar keer gezien, dus waarom niet. Dus wij, met alles wat we wisten aan de slag. Een warming up, dat gaat nog wel. De kinderen hebben ogen, dus ze doen ons gewoon na. Even met het hoofd draaien, even de armen draaien, door de knietjes en weer staan, buigen en strekken en ga zo maar door. Alle spieren zijn nu ook wakker. En dan de les. De kinderen moesten allemaal activiteiten doen met de basketbal. De bal hooghouden en dan lopen naar de overkant, stuiteren naar de andere kant. En ook nog eens al je krachten laten zien, met 2 basketballen op je schouders. Ja, van de ge-heen-en-weer wordt je conditie in elk geval goed. En dan iets wat we gewoon even wilden proberen. Hoofd, schouders, knie en teen in het Engels. De kinderen moesten in een rondje staan, Erna in het midden, en daar gingen we zingen. De gebaren kenden de kinderen wel, dus dat was leuk om te doen. Eerst een keer normaal, dan een keer snel, een keer langzaam, tot ze helemaal moe waren. Onverwachts een les geven, soms toch leuker omdat je dan van te voren niet zenuwachtig bent.

`s Middags hebben we lessen voorbereid, want we zouden de donderdag ook lessen moeten geven. Hopelijk gaat het goed, want wat doe je als de kinderen je niet begrijpen?

Voor de avond waren we uitgenodigd om een Bijbelstudie bij te wonen met jongeren. Het zingen was echt mooi, wat kunnen ze zingen die jongeren. Met een gitaar en een cajon (een trommel) erbij, was het plaatje helemaal compleet. Een iemand had die avond soort de leiding. Ze vertelde over haarzelf en hoe ze Jezus zag in haar leven. Je kon zelf het licht niet zijn. Daar had je Jezus voor nodig. Anderen reageerden hierop. Aan het einde werd er weer wat gezongen. Leuk is dat sommige wijzen hetzelfde zijn als in Nederland. Dus dan probeer je zelf ook nog mee te zingen. Al kan je van dat Roemeens/Hongaars echt niks begrijpen.

Dan de donderdag. De wekker ging iets eerder dan normaal, want we zouden de hele dag lesgeven. Dan ben je natuurlijk ook om 8 uur op school in plaats van om 10 voor 9. Dus dat deden we. De wekker ging om 6.15. En dan moet je niet gaan denken dat het in Nederland dan nog maar 5.15 is, want dan kan je al helemaal je bed niet uit komen. Maar wij zijn stoere bikkels, dus om 6.15 was het hier gedaan met de rust. We waren zelfs al om kwart voor 8 op school, dus tijd genoeg om voor te bereiden op de les. En dan komt de eerste klas kinderen. Op dat moment merk je gelijk weer dat je in Roemenië bent. Want hoe zat het ook alweer met die duidelijkheid en structuur? Juist, die kennen ze niet. Dus wij heel braaf een les voorbereidt, maar dus nog niet gegeven. Het uur daarna hebben wij toch maar gevraagd hoe het zat en mochten we onze les doen. 14 jarigen en 9 jarigen kinderen bij elkaar in een gymles is echt geen optie. Maar het is wel handig dat de 14 jarigen je toch een beetje helpen met je handen- en voetenwerk. Leuk om zo een les te geven. Toch wat anders dan in Nederland. Als inleiding heeft Janke een liedje met ze gezongen en daar natuurlijk heerlijk op bewogen, 'Hokey, pokey'. De kinderen waren door het dollen heen en deden lekker mee. Daarna hebben Dinette en Erna een estafette gedaan met de kinderen. En wat blijkt, met 1 woord kan je al een uitleg doen. Zeg tegen de kinderen: 'look' en ze kijken naar je. Dan doe je zelf voor hoe ze moeten gaan en dan zorgen de eerste dat ze klaar staan. Blazen op het fluitje en de kinderen gaan. Dit een paar keer achter elkaar en de kinderen zijn blij en wij zijn blij. De rest van de dag hebben we weer geassisteerd. Dus van de opdracht dat wij de hele dag les zouden geven, is niet veel gekomen. En dat lag niet aan ons, voor de duidelijkheid.
En dan na zo`n dag wil je natuurlijk even lekker douchen. Nou, Dinette had dit keer wel heel veel geluk met haar warme water. Want wat sneu, Erna en Janke hadden allebei koud water. We zijn in Roemenië en dat merk je steeds weer.

Vandaag waren we weer om 9 uur op de school en om 12 uur gingen we naar huis. We hebben weekend. En de primaryschool heeft nu een week vakantie. Dus volgende week hebben we het rustig met alleen de secundaryschool.
Maar voordat het volgende week is, hebben we morgen nog. En morgen gaan we shoppen!! Want dat kan hier ook.