Over vitamines, massages, relaxed en veel liefde..
Blijf op de hoogte en volg Janke-Riemke, Dinette, Erna
27 Oktober 2014 | Roemenië, Oradea
Ha allemaal,
Daar zijn we weer. En wat beleven we hier in 3 dagen enorm veel. Leuk dat jullie zo met ons meeleven en onze blogs ook lezen. Het is voor ons heerlijk om zo contact te houden en alles van ons af te kunnen typen. (vooral dat het gewoon in het Nederlands kan )
Vrijdagavond kregen we Nederlands bezoek van onze grote vriend Arjan die ook via de driestar hier in Roemenië is voor 5 maanden. Dat was een gezellige avond. Ook nam hij een Italiaans meisje mee, dus weer kennis gemaakt met een andere cultuur. Wij zijn echt internationaal!
Zaterdag zijn we eigenlijk vooral heel relaxed geweest. De eerste wasjes zijn gedraaid. Oftewel, een bad vol water laten lopen wasmiddel erin en wassen maar. Het is af en toe wat behelpen maar juist dat is wel leuk. Zo ook ons eten. We hebben geen kookplaat, geen oven maar alleen een magnetron. Tja en wat kun je daar in koken? Maar onze creativiteit krijgt een stevige boost en we maken er wat van. In de winkel zijn we vooral op zoek naar alles waar maar vitamines inzit zodat we wel een klein beetje weerstand houden. Onze koelkast ligt dus vol met sinaasappels en appels. Ook hebben we veel komkommers ingeslagen maar na wat zoeken op internet viel het vitaminegehalte in onze groene vrienden toch wat tegen.
Zondag was een bijzondere dag! We hebben een Hongaarse kerkdienst bijgewoond. Toen we aankwamen kregen we een warm welkom van de dominee en zijn meteen voor een andere zondag uitgenodigd voor de maaltijd. Het was een kleine kerk en er waren zo ongeveer 50 mensen. De dienst was bijzonder. Het bestaat uit veel bidden en zingen. Tijdens het bidden gaan alle mensen steeds staan uit eerbied, erg mooi. De preek konden we redelijk goed volgen met dank aan onze begeleiders die voor ons vertaalden. En wat kunnen ze hier mooi zingen. Een aantal meisjes zongen onder begeleiding van een gitaar een prachtig lied. Dat was een kippenvel momentje...
Mooi om ook hier te zien dat Gods werk over de hele wereld doorgaat. De mensen hier zijn zo afhankelijk van hun geloof doordat ze zo weinig hebben.
Zondagavond hebben we thuis meegeluisterd met een Nederlandse kerkdienst omdat het voor onze begeleiders en voor ons heel intensief is om te vertalen en te kunnen volgen. Maar ook dat was fijn, even een stukje Nederland.
Vanmorgen zijn we weer naar de school geweest en hebben een aantal uur de gymlessen bijgewoond. Geassisteerd bij het lesgeven en genoten van al die glunderende kindergezichtjes. Ik vroeg aan een meisje van een jaar of 7 of ze ook Engels kon. Een vertwijfeld gezichtje en aarzelend schudde ze van nee. En dan hoor je na 5 minuutjes ineens naast je: What's your name? Met een trots gezicht keek ze mij aan. Genieten! De kinderen zijn erg afhankelijk van hun leerkracht en vragen om veel positieve aandacht, ook aan ons. Het is leuk om te merken dat ze ons accepteren en af en toe ook naar ons toekomen voor een beetje aandacht of een high five.
De gymleerkracht heeft ons nog een hoop informatie gegeven over hoe de gymlessen en de kinderen in elkaar zitten. Hij vertelde ons dat het vooral belangrijk is om heel relaxed te zijn de hele dag door. Dat is goed voor je gezondheid. Vandaar dat hij ons maar eens een massage-techniek heeft geleerd en op ons uitgevoerd. We zitten hier nu alle 3 met gebroken botten, maar heeeeel relaxed....
De kinderen kunnen dus niet veel, eigenlijk gewoon bijna geen, Engels. Het is voor ons dus echt handen en voeten werk maar het gaat prima.
Vanmiddag hebben we hier in Julia's home, bij onze verblijfplaats, nog even gekeken bij de after-school. Hier komen zo ongeveer 15 kinderen uit echt arme gezinnen om hun huiswerk te maken en ze krijgen eten. Dit was voor ons wat lastiger omdat hun huiswerk in het Hongaars en Roemeens is en we dus niet veel kunnen helpen. Wel wat gebrekkig engels gepraat met de kinderen en even geholpen met wat rekensommetjes. Met een beetje aandacht van die Hollandse jufjes zijn de kinderen al blij...
Daarna zijn we de stad maar weer een stukje gaan verkennen. Zondag uit de kerk heeft onze begeleider ons de stad al laten zien vanaf het hoogste punt. Wat een enorm uitzicht! En vanmiddag zijn we weer een stukje dichter naar het centrum gelopen. Daar wandelende kwamen we toch wel langs een heel verleidelijk uitziende mac-donalds. Die verleiding konden we niet weerstaan. Daar gaan onze vitamientjes. Maar het was genieten. Tijdens het eten kwam er een oude mevrouw langs die bedelde om geld en op de terugweg kwamen we langs een slapende zwerver op een bankje, daar word je dan weer even stil van. Wat zouden we graag iets willen betekenen voor de mensen hier om ons heen...
En nu, nu zijn we aan het na-genieten van deze dag en ons aan het voorbereiden op weer een nieuwe dag in een gymzaal vol met 70 gillende kinderen. Hoe relaxed....
Daar zijn we weer. En wat beleven we hier in 3 dagen enorm veel. Leuk dat jullie zo met ons meeleven en onze blogs ook lezen. Het is voor ons heerlijk om zo contact te houden en alles van ons af te kunnen typen. (vooral dat het gewoon in het Nederlands kan )
Vrijdagavond kregen we Nederlands bezoek van onze grote vriend Arjan die ook via de driestar hier in Roemenië is voor 5 maanden. Dat was een gezellige avond. Ook nam hij een Italiaans meisje mee, dus weer kennis gemaakt met een andere cultuur. Wij zijn echt internationaal!
Zaterdag zijn we eigenlijk vooral heel relaxed geweest. De eerste wasjes zijn gedraaid. Oftewel, een bad vol water laten lopen wasmiddel erin en wassen maar. Het is af en toe wat behelpen maar juist dat is wel leuk. Zo ook ons eten. We hebben geen kookplaat, geen oven maar alleen een magnetron. Tja en wat kun je daar in koken? Maar onze creativiteit krijgt een stevige boost en we maken er wat van. In de winkel zijn we vooral op zoek naar alles waar maar vitamines inzit zodat we wel een klein beetje weerstand houden. Onze koelkast ligt dus vol met sinaasappels en appels. Ook hebben we veel komkommers ingeslagen maar na wat zoeken op internet viel het vitaminegehalte in onze groene vrienden toch wat tegen.
Zondag was een bijzondere dag! We hebben een Hongaarse kerkdienst bijgewoond. Toen we aankwamen kregen we een warm welkom van de dominee en zijn meteen voor een andere zondag uitgenodigd voor de maaltijd. Het was een kleine kerk en er waren zo ongeveer 50 mensen. De dienst was bijzonder. Het bestaat uit veel bidden en zingen. Tijdens het bidden gaan alle mensen steeds staan uit eerbied, erg mooi. De preek konden we redelijk goed volgen met dank aan onze begeleiders die voor ons vertaalden. En wat kunnen ze hier mooi zingen. Een aantal meisjes zongen onder begeleiding van een gitaar een prachtig lied. Dat was een kippenvel momentje...
Mooi om ook hier te zien dat Gods werk over de hele wereld doorgaat. De mensen hier zijn zo afhankelijk van hun geloof doordat ze zo weinig hebben.
Zondagavond hebben we thuis meegeluisterd met een Nederlandse kerkdienst omdat het voor onze begeleiders en voor ons heel intensief is om te vertalen en te kunnen volgen. Maar ook dat was fijn, even een stukje Nederland.
Vanmorgen zijn we weer naar de school geweest en hebben een aantal uur de gymlessen bijgewoond. Geassisteerd bij het lesgeven en genoten van al die glunderende kindergezichtjes. Ik vroeg aan een meisje van een jaar of 7 of ze ook Engels kon. Een vertwijfeld gezichtje en aarzelend schudde ze van nee. En dan hoor je na 5 minuutjes ineens naast je: What's your name? Met een trots gezicht keek ze mij aan. Genieten! De kinderen zijn erg afhankelijk van hun leerkracht en vragen om veel positieve aandacht, ook aan ons. Het is leuk om te merken dat ze ons accepteren en af en toe ook naar ons toekomen voor een beetje aandacht of een high five.
De gymleerkracht heeft ons nog een hoop informatie gegeven over hoe de gymlessen en de kinderen in elkaar zitten. Hij vertelde ons dat het vooral belangrijk is om heel relaxed te zijn de hele dag door. Dat is goed voor je gezondheid. Vandaar dat hij ons maar eens een massage-techniek heeft geleerd en op ons uitgevoerd. We zitten hier nu alle 3 met gebroken botten, maar heeeeel relaxed....
De kinderen kunnen dus niet veel, eigenlijk gewoon bijna geen, Engels. Het is voor ons dus echt handen en voeten werk maar het gaat prima.
Vanmiddag hebben we hier in Julia's home, bij onze verblijfplaats, nog even gekeken bij de after-school. Hier komen zo ongeveer 15 kinderen uit echt arme gezinnen om hun huiswerk te maken en ze krijgen eten. Dit was voor ons wat lastiger omdat hun huiswerk in het Hongaars en Roemeens is en we dus niet veel kunnen helpen. Wel wat gebrekkig engels gepraat met de kinderen en even geholpen met wat rekensommetjes. Met een beetje aandacht van die Hollandse jufjes zijn de kinderen al blij...
Daarna zijn we de stad maar weer een stukje gaan verkennen. Zondag uit de kerk heeft onze begeleider ons de stad al laten zien vanaf het hoogste punt. Wat een enorm uitzicht! En vanmiddag zijn we weer een stukje dichter naar het centrum gelopen. Daar wandelende kwamen we toch wel langs een heel verleidelijk uitziende mac-donalds. Die verleiding konden we niet weerstaan. Daar gaan onze vitamientjes. Maar het was genieten. Tijdens het eten kwam er een oude mevrouw langs die bedelde om geld en op de terugweg kwamen we langs een slapende zwerver op een bankje, daar word je dan weer even stil van. Wat zouden we graag iets willen betekenen voor de mensen hier om ons heen...
En nu, nu zijn we aan het na-genieten van deze dag en ons aan het voorbereiden op weer een nieuwe dag in een gymzaal vol met 70 gillende kinderen. Hoe relaxed....
-
27 Oktober 2014 - 20:14
Jannigje:
Hallo dames wat een gezellig verslag,neem een kiwi voor de vitamientjes en veel succes met je gillende kindertjes -
27 Oktober 2014 - 21:26
Dianne:
Dag dames
Leuk om even mee te genieten...suc6 met de reken sommetjes met vingers en tenen...gaan de gillende kinderen iets van jullie leren....of gaan jullie iets van de kinderen leren;-) -
27 Oktober 2014 - 21:59
Lisette:
Leuk om de verhalen te lezen zeg! Wel lastig communiceren met de kinderen idd, maar met handen en voeten en geluidjes erbij maken zal het wel goedkomen, leerzaam ook:) Succes met het magnetronnetje en de gebroken botjes! Ben benieuwd naar het volgende verslag! -
27 Oktober 2014 - 22:00
Fam. Roelofsen:
Nou meiden zo zie je maar weer dat het wel eens goed is als niet alles vanzelf gaat zoals de was en het koken b.v. Maar ook fijn dat jullie met zijn allen toch nog een fijne zondag/kerkgang gehad hebben. En dan is internet toch wel weer fijn. Om in je eigen taal ook nog een kerkdienst te kunnen beluisteren. -
27 Oktober 2014 - 22:47
Fam.van Deelen:
Hallo allemaal,
Jullie zijn het weekend goed doorgekomen zien we wel.Ene..jullie worden in alle opzichten wel heel creatief.
Mooi dat jullie de kerkdienst zo hebben kunnen meemaken.
Succes met de kinderen... Komt best goed.(toch Erna?)
Hartelijke groeten uit Opheusden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
