Gewoon acclimatiseren.....
Door: Janke, Dinette & Erna
Blijf op de hoogte en volg Janke-Riemke, Dinette, Erna
23 Oktober 2014 | Roemenië, Oradea
Zo, daar zijn we dan. Na een vliegreis, een hobbelige autorit, steenkolen engels en bijzonder, nieuw eten zitten we nu bij te komen op onze kamer.
Laten we bij het begin beginnen. Het begon in Eindhoven op het vliegveld. Daar begon de spanning toch wel een beetje toe te slaan. We zijn er achter gekomen dat je alles uit kunt zetten behalve je gevoel. Tja, voor de eerste keer vliegen is toch wel spannend. Gelukkig hadden we Dinette bij ons die maarliefst al 1 keer gevlogen had. Geen rede tot paniek dus. De douane kwamen we veilig door, onze overvolle koffers werden goedgekeurd en daar mochten we richting vliegtuig. Toen begon het genieten. Enorm om ineens boven de wolken uit te stijgen en dan volop zon te zien. Daar word je wel even stil van!! Prachtige schepping...
De vliegreis verliep verder prima. Wel een aantal keer turbulentie maar ook daar konden we wel van genieten. En dan komt het landingssein, je word licht in je hoofd, je oren slaan dicht en ineens word het donker.... Regen, wind en wolken. En daar waren we in Hongarije. Wat een verschil met het vliegveld in Nederland. Alles is zoveel kleiner en zo slecht onderhouden. Na een poosje wachten konden we onze koffers van de band hengelen en op zoek gaan naar onze contactpersoon. Maar dat was niet zo moeilijk zoeken op zo'n klein vliegveld. Al snel hadden we elkaar gevonden. Hop, een busje in en rijden maar. We moesten zo'n drie kwartier rijden naar onze bestemming. Dit ritje was zo ongeveer nog spannender dan het vliegen. De wegen in Hongarije zijn niet de beste wegen en we werden dan ook flink door elkaar geschud. Als je dan ook nog eens op een stoel zit die los staat, en je die steeds voelt kantelen, dan ben je blij als je hoort dat het niet al te lang rijden is.
Onderweg hebben we ons verwonderd over alle gekleurde, mooi onderhouden huizen. Het landschap in Hongarije verschilt niet veel van het Nederlandse, alleen iets minder netjes onderhouden. Toen we eenmaal over de grens in Roemenië waren werd het verschil tussen arm en rijk wel meer zichtbaar. En wat ook bijzonder was, zodra we de grens over waren was het ineens een uur later. Dat is ook wel raar...
Bij ons huis aangekomen kregen we eerst eten. Tja, wat was het. Groentesoep en iets van kool met rijst en een soort gehakt erin. Het smaakte prima, maar of onze maag er echt blij van geworden is moeten we nog ervaren. Er wordt goed voor ons gezorgd want de koelkast staat vol drinken en verschillende soorten Nederlands! beleg. Daar hoeven we ons dus geen zorgen om te maken. Verder hebben we een heerlijk ruime kamer, eetkamer en badkamer dus we hebben het goed. Hier houden we het wel een aantal weken uit.
Nu op naar morgen, want we hebben al enorm veel verhalen gehoord maar we willen het allemaal eerst maar eens gaan ervaren.
En nu snel ons bed in want al die nieuwe indrukken kosten toch ook wel energie. Genieten van de regen, wind en kou onder onze warme dekentjes...
Tot snel! ( we hebben behoorlijk internet dus dat is fijn! )
Laten we bij het begin beginnen. Het begon in Eindhoven op het vliegveld. Daar begon de spanning toch wel een beetje toe te slaan. We zijn er achter gekomen dat je alles uit kunt zetten behalve je gevoel. Tja, voor de eerste keer vliegen is toch wel spannend. Gelukkig hadden we Dinette bij ons die maarliefst al 1 keer gevlogen had. Geen rede tot paniek dus. De douane kwamen we veilig door, onze overvolle koffers werden goedgekeurd en daar mochten we richting vliegtuig. Toen begon het genieten. Enorm om ineens boven de wolken uit te stijgen en dan volop zon te zien. Daar word je wel even stil van!! Prachtige schepping...
De vliegreis verliep verder prima. Wel een aantal keer turbulentie maar ook daar konden we wel van genieten. En dan komt het landingssein, je word licht in je hoofd, je oren slaan dicht en ineens word het donker.... Regen, wind en wolken. En daar waren we in Hongarije. Wat een verschil met het vliegveld in Nederland. Alles is zoveel kleiner en zo slecht onderhouden. Na een poosje wachten konden we onze koffers van de band hengelen en op zoek gaan naar onze contactpersoon. Maar dat was niet zo moeilijk zoeken op zo'n klein vliegveld. Al snel hadden we elkaar gevonden. Hop, een busje in en rijden maar. We moesten zo'n drie kwartier rijden naar onze bestemming. Dit ritje was zo ongeveer nog spannender dan het vliegen. De wegen in Hongarije zijn niet de beste wegen en we werden dan ook flink door elkaar geschud. Als je dan ook nog eens op een stoel zit die los staat, en je die steeds voelt kantelen, dan ben je blij als je hoort dat het niet al te lang rijden is.
Onderweg hebben we ons verwonderd over alle gekleurde, mooi onderhouden huizen. Het landschap in Hongarije verschilt niet veel van het Nederlandse, alleen iets minder netjes onderhouden. Toen we eenmaal over de grens in Roemenië waren werd het verschil tussen arm en rijk wel meer zichtbaar. En wat ook bijzonder was, zodra we de grens over waren was het ineens een uur later. Dat is ook wel raar...
Bij ons huis aangekomen kregen we eerst eten. Tja, wat was het. Groentesoep en iets van kool met rijst en een soort gehakt erin. Het smaakte prima, maar of onze maag er echt blij van geworden is moeten we nog ervaren. Er wordt goed voor ons gezorgd want de koelkast staat vol drinken en verschillende soorten Nederlands! beleg. Daar hoeven we ons dus geen zorgen om te maken. Verder hebben we een heerlijk ruime kamer, eetkamer en badkamer dus we hebben het goed. Hier houden we het wel een aantal weken uit.
Nu op naar morgen, want we hebben al enorm veel verhalen gehoord maar we willen het allemaal eerst maar eens gaan ervaren.
En nu snel ons bed in want al die nieuwe indrukken kosten toch ook wel energie. Genieten van de regen, wind en kou onder onze warme dekentjes...
Tot snel! ( we hebben behoorlijk internet dus dat is fijn! )
-
23 Oktober 2014 - 21:26
Fam Van Deelen:
leuk om jullie verhaal te lezen. We hopen dat jullie nog veel zullen schrijven.Nu lekker slapen, en morgen op naar de kinderen! Geef ze maar een dikke knuffel van ons.
Groeten en liefs uit Opheusden van de van Deelens
-
23 Oktober 2014 - 22:42
Jannigje Mauritz:
Ha meisjes,fijn dat jullie veilig zijn aangekomen en de vliegreis goed hebben doorstaan
Hopen snel meer te lezen over jullie ervaring met de kinderen.Slaap lekker en succes -
23 Oktober 2014 - 22:55
Fam. Eits:
Hoi meiden,
Mooie foto's! Gek idee Erna, dat je gisteren nog op de markt stond en nu in een bed in Roemenië ligt.
Leuk dat we zo toch wat mee kunnen beleven met jullie. Slaap lekker en we hopen dat de kennismaking morgen goed zal zijn.
Groeten van de Eits family -
24 Oktober 2014 - 11:51
Marieke Prins:
Heee Ernie (en andere meiden),
Goed te horen dat jullie veilig zijn aangekomen.
Leuk om het verslag te lezen. Heel veel succes en ik zie snel jullie volgende verslag ;)
Xx Marieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
